ichimde yas var

 Icimde bitmeyen yas var

Onu yaxsi taniyiram

Belke de menimle eyni vaxtda dogulub

Icimde bir yas var

Ölən de, aglayan da menem

Olen her huceyrenin olmesi, parcalanan her toxumanin inkisafi ile artan

Her gunesh dogulmasi ile ciyerime qeheri dolduran

Ulduzlarin gorunmesi ile derimi yandiran yas

Icimde ele bir yas var ki,

Virginia Wolf dashlarini yigib, Sylvia Plathin nahar hazirlamasini gozleyir

Ya da ne bilim, goye acilan ellerim etmeye dua tapmadan, yorgunluqdan eriyir

Sanki ruhumun sheherinden en sevdiyi insan esyalarini alib axrinci gemiye minib iller evvel uzaqlasib

Ya daki, icimdeki usaga boyumeyi oyretmeden

Butun boyukler onu istismar edib

Sanki ruhumun qebirsanliqda yasayir

Butun sevdiklerim topragin altinda ve kecmis zamandadir

Kimse yasadigim shehere qara perdeler cekib

Sanki qelbimin penceresini taxta qapilarla mismarlayib

Icimde mekteb bufetinde tek oturan usagin kuskunluyu var

Usaq demis her dogulan korpede bu yas bezen susur

Sonra bir yarpaq dusur ve biri onu tapdalayir

Ruhumda o yarpaq kimi ayaq izleri var

Bir bazar gununde sevmediyim evde toplashmasi kimi

Ele bir yaski, bitmis hekayenin yarimciq qalmasina ozumu inandirdigim kimi

Bir zamanlar cavan oldugunu genclere inandirmaq isteyen qocanin caresizliyi kimi

Balalari daha yaxsi yasasin deye onlari basqa cehenneme gonderen ölume terk edilen ana kimi…

Qatarlar uzerimden kecir

Denizimde insanlar bogulur, her gun yeni meyid sahile cixir

Limanim ancaq ayriliqlar ucundur

Butun fillerimin yaddasi nifretle dolub

Bayramlar menden kusub, rengler menden inciyib

Bugunu de bitirdim

Qebirsanligimda bir nece duygu, bir nece beden basdirdim

Bugun de bitti

Yasim yene davam edecek

Onsuz yuxumun rengi de qaradir.

yene Truman show

 yene ozunu sagaltmaq ve yaxsi hiss etmek cehdlerinin ureyimi bulandirdigi gunlerden birini yasayirdim. aldigim seanslar, icdiyim dermanlar, dostlarim, baxdigim filmler hetta yediyim yemekler mene batirdi. off bu hali hec sevmirem, bu xestelik kimidir. baslayacagi vaxti bilmirsen, basladigi an cox caresizsen, sadece normal hiss eden insanlara baxib, kas ki biri minaya bassa da partlatsam deyirem.

Ishden qacdim, geldim multike baxmaga kinoteatra. Bunun yaxsi fikir oldugunu dusundum. Amma kinoteatri sehv salmisam, bileti 28 mall-a almagima baxmayaraq deniz mall-a geldim. kassaya yaxinlasib eyni filmi 15 deqiqe gecikme ile izlemeyime icaze vermelerini xahis etdim. icaze vermediler, mentiqi achiqlama da etmeden dava etdim. sonra icheri buraxdilar, orda xanim mane oldu danismasiyla, onu da susdurdum, sonra VIP zal oldugu ucun ofisianti cagirdim, onunla da dava eledim cunki odenisi card to card etmeyimi isteyirdi (mence butun davalarda haqliyam), sonra geldim indi oturub bu yazini yazim, yarimciq qalan ishlerimi tamamlayim, ve yemek yeyim. Burda da sifarisim burgeri geri qaytardim, cunki istediyim kimi deyildi. Birazdan gedecem iceri shehere sekil cekmeye, belke orda ozumu tapa bildim.

Belke de Mertingen ucun darixmisam, bilmirem. Amma yuxuda qancix Sevdani gormusem.a

cunki men de pis insanam

 bugun ishde nahar arasi asagi dusub yuruyus edenden sonra ofise qayidanda lifte mindim. her ne qeder adamlarin dolu olmayan liftine minmemek ucun, yaxsi sekil cekeceyim bosh lift gelmesini gozleyemde men mindikden sonra ora insanlarin dolusmasini gorub gezeblendiyim an gozum qacaqaca ezilib buzulerek gelen agbas dayiya satashdi. ichimdeki agressiya ile, ele ichimdece "hele bu qoca petuxa bax, nece qaca qaca gelir" dedim. sonra oz ozume fikirleshdim, belke ezilib buzulur, belke de homoseksualdi amma omur boyu bu utancverici shey oldugu ucun bunu icinde basdirib? belke icinde basdirdigi, yashamadigi, duz bildiyi, exlaq hesab etdiyi yoldan getmesine baxmayaraq ele omur boyu petux damgasi yeyib, amma hec petuxluq etmeyen adamdir o? sonra icimdeki ses artistlik ederek "yaxsi insan" moduna girib, ele adamla tanis olsaydim ona "uzulme insanlar pisdir, sen yaxsisan" deyerdim dusundum. sonra da wait a minute " o pis nsanlarin icinde sen de varsan, sen de ona ilk gorende petux dedin" dedim. ozumden utandim. ay blet, men dogurdan da haqqa girirem, hemise de girmisem. cox utandim. sonra dusundum ki, amma kamis burda olsaydi bu fikri (onun qoca petux olmasi) sesli deyib, gulub ve hec vicdan ezabi cekmezdim. demeli dostlar yaninda olanda ve eylende adam dusunmur. ders - eylenenede dusunmeyeceyin gunu evvelceden planla bi bok yemeyesin. sevgiler saygilar

ruhumdan kacar insanlar...

ele ya da bele heyat firlanir, oz yerinde qalmir. daha dogrusu dunya firlanir, heyat davam edir. indiki acilar sabah aktual olmur. deyismeyen tek shey deyisikliyin ozudur. ölende mene aglayacayaq daha cox insan yetishdirmeye calisiram, yoxsa insanlarin ozlerini sevirem bilmirem nedendir, amma bugun usaqlarla kecirdiyim gun yaxsi oldu. men onlara tolerans gostermedim, men onlara "quzum, canim, balim" deyerken icimden geldi. usaqlar yeni insanlardir, onlar cox yaxsidir. kashki daha cox usagin heyatina toxuna bilsem. usaq vaxti hemise bir qehreman gozleyirdim, gelib meni xilas edecek " atan daha icmeyecek, sen onu kucelerden daha yigmayacaqsan" deyen birini. hehe maraqli teref ondan ibaretdir ki, men bunu yazarken ozum de ickiliyem. bu travma deyil, her sheyi dramatikleshdirmek lazim deyil. bu genetikadir, bizim nesilin qaninda etilen spirti gec hell olunur. bilmirem yalnizliq nemetdir, yoxsa ceza. amma bu da bir prosesdir, ve o prosesden bacardigim qeder hezz almaga calisiram. deliliyim tutur, icaze verirem, amma cox da deli olmuram. en azindan yarimsaatdir cholden geldiyini zenn etdiyim yanig iysinin tarsherden geldiyini, ve yangini onleyecek derecede de adekvat olmaga zaman taniyiram. bunlar detallardir. icimde her insan kimi bir ozlem var. bunu insanlara yuklemeye cox ugurluyam. amma eslinde bu ozlem yaradana olan ozlemdir, bunu hiss edirem.onunla qovusanda hamisini danisacam, o meni dinleyecek.deyildiyi kimi, muhakime etmeyecek. dinleyecek, bezen uzulecek, bezen heyfislenecek mene, bezen de qurur duyacaq. o sevirdi meni, sevir, hemise sevecek. onlar bunu bilmeyine ehtiyac yoxdur

I decide!

 yoo mualice effektini gosterir. Kecmis artiq meni uzmur, gelecek qorxutmur. donub elimdekilere baxiram, valla bombadi hershey. biraz masin surede soymeyim qalib, o da getse uje catacam nirvanaya. balam, biz deyesen beyinin ishleme mexanizmini tapmisiq. demeli vize sixan yasadiqlarimiz sitasiyalar deyil, dusuncelerimizdir. pis hadise olanda baxiram " hmm pis hadisedir" deyirem ve orda buraxiram. artiq fantaziyalarimi ishe salib sohbeti Marvele baglamiram artiq. bu qeder, ede bileceyim nese varsa edirem. sonra kruasan mi yeyirem, kofe mi icirem onun dadini hiss edib onunla yasayiram. That's it! yox filankes mene yazmadi deyesen men cirkinem, filankes meni beyenmedi, o biri darixmadi zad yoxdur! Kim menimledir, yola davam edirem. gedeni de unuduram. ayrica ne istediklerimi dusunurem, elimde olanlara tesekkur ederek. oz qaygimi cekirem, menim beynimin deyerini bilirem, deyersiz meseleler ve insanlarla bagli meselelere gore onu yormuram. achiqi hec deyerli insanlara gore de beynimi yormuram. beynimi genellikle ishletmirem 😃 hissizleshmis ola bilerem de.amma shikayet ede bilmerem. hisli olanda cox uzulmushem, hissiz uzulmur adam. sabah atasiz usaqlari denize aparacam, cadirim da var. bu usaqlar ucun esl eylence olacaq. ele menim ucun de, mence xosbext olacam. 1iyunda usaqlar gunu kecirtmisdim, orda da usaqlardan cox men eylenirdim. 

bundan elave hedeflerim var, onlara fokus olmaq lazimdir:

-biznes layihesini yaxshi qiymete satDIM

-Prosopsolu tamamlaDIM ve harvarda qebul alDIM

-ish yerini olkenin en qabaqcil qurumuna  ve yaxsi vezifeye transfer etDIM

-maasim 10K-den coxdur

-Kubaya getDIM 

özümü xilas etməliyəm

 Ruhum bədənimə sıxışmış günlərdən birini yaşayıram. Aldığım antidepressantlar sayəsində durmadan ruhumun ağzından tutub gülməyə məcbur edirəm. Bəlkə də, məcburi gülür. amma kimə aidəm, nəyə aidəm bunu başa düşmürəm. Bir çox insanın, daha çox qadının həsəd aparacağı həyata oyanmaq hər səhər mənə əziyyət gəlir. Biraz özümə gələndə peşman olub, üzr istəyirəm amma yenə də arxa planda "Yaşa həyatı, tez bitsin" deyirəm. Özümü yırtıb psixoloq və psixiatrlara verdiyim pullar artıq məni həyəcanlandırmır. The hours filmində gəldiyin nəticə yadındadır? Uşaqlığının ağzına verilən insanlar götünü cırsa da bir pox ola bilmirlər. Beynimdə bir böcəklə yaşayıram. sikdirsin getsin həyat - deyirəm. Ryni cümlədə onun adını işlətməməyə özən göstərdiyim Allahı görmək istəyirəm. Bəzi insanlar doğuşdan vergilidir, ya da lənətlənib. Həyat durmadan sıxıcı gəlir. Nə gələnlər, nə gedənlər həyəcanlandırmır. Biz sadəcə dünyadan sonrakına fokus olmuşuq. 

İçki yaxşı fikir idi. Ən azından psixoloquma yazdım əvvəlcədən növbəti seans üçün. Məni loxlasın, sağaltdığını sansın, mən də özümə güya bomba nəsə edirəm.

Mən nə istəyirəm?

siktiri boktan sevgi xəyalları istəmirəm artıq. Macəralara yenə okeyəm. Amma milyonçu olmaq yaxşı olardı. Dünyanı gəzərdim, məhşur olardım, ağıllı fikirlərim var (başqalarına faydalı ola bilirəm, özümə bir pox olmasam da) əsas məsələ bu gijdillax dünyaya gəlmişkən 100-200 insanın həyatına toxunum. Nə bilim, nəsə edim.

Peki, məni üzən nədir?

Gözəl qızım. Səni bunlar peyğəmbər adlandırmayacaq. Sən dünyaya attach olduqca daha çox üzülürsən, fərqinsdəsən? Məndə qal! Mənimlə ol!

Kirpi duvarları yalar

Hal-hazırda yüksək səslə içimdə gülürəm, qahqqıldayıram, qəşş edib özümdən gedirəm.

Nə bomba xəyallar qurmuşuq, hamısı bir-bir olur. İz qoymaq, sevilmək, unudulmamaq, özəl olmaq, və mənim heç birinə bağlanmamam. Get-gedə çitani yüksəldirəm. 100 faiz növbətisində olacaq! Olmasa da daha maraqlı, sən milyonçu olacaqsan qızım, çooox milyonçu, dünyanı gəzəcəksən, fondun olacaq, çox həyatlara toxunacaqsan, İZ qoyacaqsan, tanınacaqsan, özünəməxsus olacaqsan. SƏN BU HƏYATI YAŞAYACAQSAN! DƏLİ KİMİ, ÇOX AĞILLI KİMİ.