Bu gün əslində post açmayacaqdım. Bu aralar ümumiyyətlə çox post paylaşmağın tərəfdarı deyiləm artıq, öz düşüncələrimi biraz məhdudlaşdırmaq istəyirdim amma belə gətirdi.
Səhər işə gələndə otağımın açarını yaddan çıxardıb kurtkamın içində qoymuşdum. Digəri açarı itirdiyim üçün məcbur basıb bankama gözlədim nə etmək olar. Binanın ustabaşısı düşdü yadıma ona zəng elədim dedim, sağolsun 15 dəqiqəyə hardansa açar tapdı gətirdi məni mətbəxdən xilas etdi.
Bir xeyli yuxumun gəldiyi, özümün işə verməyə çalışıb bəzən uğuru olduğum, amma durmadan "tez evə gedim, sexy pijamalarımı geyinib yatım" deyə xəyalını qurduğum günün ardından qaça-qaça evə yol aldım. Evə çatana yaxın evin açarının da evdə unutduğumu aşkarladım. İstədim deyim sikim səni, sonra yadıma düşdü ki, söyüş söymürəm.
Çox havalanmışam, disconnetdəm özümlə amma səbəbini bilmirəm. Nədən sonra başladı bu məsələ?
Aaa right! Narsist döngüsünün öyrəşdirim vərdişləridir.
Yən üzülməm üçün heç bir səbəb yoxdur, uyşşş. Yadımdan çıxmışdı, tez dəyişim fikrimi
No comments:
Post a Comment